Varga Heni
1970-ben született, Szabadkán.
Sa 15 godina je angažovana u Narodnom pozorištu Subotica u bivšoj Jugoslaviji 1985. godine za ulogu Ofelije u Šekspirovom Hamletu, u režiji slovenačkog režisera Vita Taufera. Tri uzastopne godine je bila najmlađa članica Narodnog pozorišta.
Od 1990. do 1992. studira u Parizu, Francuska, u Međunarodnoj školi pokreta Žaka Lekoka, nakon čega učestvuje u Katakali, Topeng i No Theatre radionicama koje je organizovala ARTA u Vinsenesovom Cartoucherie (Theatre du Soleil u režiji Ariane Mnouchkine) do 1995. godine.
Od 1989. godine članica je Denes Debrei Nyari Mozi Dance kompanije. Prvi duo ples izveli su 2003. godine i od tada skoro svake godine izvode Dance Duo pozivajući umetnike da sarađuju sa njima (muzičari, slikari, pisci.…). Smatra da je suština njihove saradnje njihov odnos u zajedničkom vremenu, integrišući njihovu prošlost kao i sadašnja iskustva koja se neprestano razvijaju tokom perioda od 30 godina. „Divan svaki dan“ naslov je njihove poslednje kreacije, koju su kreirali 2020. godine.
Godine 1995. angažovovana je od strane koreografa Džozefa Nađ, i od tada radi sa njim, obilazeći svet, posebno sa njegovom koreografijom „Vojcek“. Rad Min Tanake i “Bodi Veather” su duboko uticali na njen ličnés umetnički izraz i život. Pre nego što je nastupala sa njim lično 2003. godine, radila je sa nekoliko njegovih plesača u Evropi (Kristin Kvaro, Frenk Van De Ven, Oguri). Od 2007. godine drži radionice „Bodymapping“ koje vode učesnike (umetnike ili ne) u razvoj njihove senzorne svesti, kroz različite prostore (unutrašnji i spoljašnji prostori) u kojima evoluiramo.
Od 1998. godine sarađuje sa Andrašom Urbanom u Srbiji kao izvođač ili koreograf na nekoliko projekata.
Od 2008. godine bavila sam se plesom Solo, sarađujući sa različitim muzičarima u okviru fiksnih i improvizacionih nastupa u Francuskoj (Tuluz), Mađarskoj (Budimpešta), Srbiji (Subotica).
Godine 2013. stekla je Francusku nacionalnu plesnu diplomu koja joj je omogućila da predaje na francuskim nacionalnim i regionalnim konzervatorijumima.
Od 2016. godine sarađuje i gradi međunarodni projekat sa Teatrom I u režiji Melise Lorain u Čikagu.
Koordinatorka je za plesnu umetnost Centra za savremenu kulturu i umetnost.
